“I can’t go, I will go.” geeft de evolutie weer van gevoelens, emoties, toestand van de geest vanaf de fatale seconde in het leven naar een situatie van harmonie en hoop. Eerst wordt de kijker geconfronteerd met de “fatale seconde”. Het beeld, namelijk de vogel links boven, is een symbool voor het ongeval dat onze jongste zoon heeft gehad in maart 2017. Na 2 maanden coma en een revalidatie van 19 maanden wordt hij verzorgd als NAH patiënt in een voorziening voor personen met een beperking.
Daarna bekijken we de compositie. Deze compositie vertrekt bovenaan met donkere beelden die de ontreddering, onomkeerbaarheid, onmetelijke triestheid, enz. weergeven. Lager hebben de beelden meer licht. Zij staan voor hoop op harmonie. Deze harmonie geeft terug een zeker levenscomfort. Meer naar onder toe komen we bij beelden die staan voor gemoedsrust en levensdrang.
De titel “I can’t go, I will go.” is een quote van Samuel Beckett. Deze quote verwijst naar het onmogelijke huwelijk tussen de geest die wel wil, en de werkelijkheid rondom ons die het onmogelijk maakt. Op zich is dit een thema uit het existentialisme en meer bepaald Albert Camus. Deze filosofie en ook de hedendaagse filosofie tendeert naar het pessimisme omdat dit meer rust zou geven.
Mijn werk geeft echter een boodschap van hoop.
En verwijst als dusdanig naar een quote van Hopper “It is a moral duty to stay optimistic”. Fotograaf Joakim Elskildsen poneert ook dat met discipline een toestand van optimisme bereikt wordt. Tevens verwijst Nietzsche via de natuur naar de noodzaak van voortdurend te creëren om moeilijkheden te overwinnen en op die manier een gevoel van voldoening te bereiken.
De figuratieve beelden zijn als het ware ankerpunten tussen de abstracte beelden. De natuur is de leidraad door het ganse werk. Ik geloof dat natuur ook in extreme situaties een bron van schoonheid kan geven. Dit werk verbindt ook de kijker met de natuur.
De compositie is het resultaat van het laten samenkomen van beelden. De beelden ontstaan door het voortdurend gefocusseerd zijn op het concept. Hierdoor ontwikkelde ik een antenne om van gebeurtenissen, zaken, enz. die rondom mij gebeuren, beelden te nemen. Voor deze beelden zocht ik dan hoe zij kunnen bijdrage tot de compositie. Eigenlijk is het een samenstelling van beelden die een objectieve waarneming zijn en vertaald worden naar een subjectieve weergave door ze in de compositie op te nemen.
Reeds in mijn afstudeerwerk, na het eerste gedeelte van de opleiding, waren abstracte beelden opgenomen. Hierbij had ik aangeduid dat ik dit soort beelden verder wou ontwikkelen. Het resultaat is “I can’t go, I will go.”. Met abstract bedoel ik dat de beelden niet met software gegenereerd zijn, dat het onderwerp wel degelijk moet bestaan hebben, dat op de beelden niet geschilderd, is, noch dat ze chemisch bewerkt zijn.
